“Je moet snel handelen en durven schrappen. Dat kan ook in het huidige ondernemerslandschap. Daarin heb ik zeker geleerd van Anass. Kijkend naar hem en andere jonge ondernemers, denk ik dat ondernemen tegenwoordig makkelijker is geworden. En daardoor ook leuker, denk ik.”
Wederom een nieuw artikel in onze serie over grassroots makers in samenwerking met onze vrienden van Vers Beton. Veel leesplezier!
Lees het originele artikel hier.
Bevinden hedendaagse ondernemende Rotterdammers zich in een ander speelveld dan voorgaande generaties? Vers Beton onderzoekt dit samen met R’damse Nieuwe in een serie duo-interviews. Deze keer: Wrokko-oprichter Anass Meziane en zijn ‘mentor’ Coen Koomen.
Begin 2019 loopt Anass de stationshal van Rotterdam Centraal binnen. Sinds de opening van het station staat daar een piano. Anass ziet en hoort een jongen spelen en blijft staan. Hij is onder de indruk en stapt op hem af. “Klinkt goed man”, zegt hij tegen de jongen die de naam Gentle draagt. “Heb je wrokko?” (Surinaams voor ‘werk’, red.) De jongen antwoordt van niet. Hij solliciteert zich suf, maar wordt nergens aangenomen. “Vertel je ze dat je dit kan? Pianospelen?” Het is Gentle een raadsel waarom hij dat zou noemen bij een potentiële werkgever.
Anass stelt de jongen voor een uitdaging: ik maak een video van jou terwijl je pianospeelt, die deel ik in mijn LinkedIn-netwerk en ik garandeer je dat je over een week een baan hebt. Hij stemt in en Anass krijgt bijna gelijk: binnen een week wordt Gentle gevraagd voor meerdere banen. Wrokko is geboren.
Kruiwagen
Anass Meziane heeft het tot zijn missie gemaakt om Rotterdamse jongeren, onbewust over hun eigen mogelijkheden of zonder netwerk, te helpen met succesvol worden. Met zijn stichting Wrokko helpt hij Rotterdamse jongeren zakelijke contacten te leggen en zichzelf te profileren bij werkgevers.
“Kijkend naar Wrokko, denk ik dat ondernemen tegenwoordig makkelijker en leuker is geworden”
“Ik heb veel geleerd van Coen”, benadrukt Anass. Coen Koomen is sinds het begin nauw betrokken bij Wrokko. Als trainer én als mentor van Anass. “Mede dankzij hem is Wrokko binnen een jaar uitgegroeid tot een bekende naam in Rotterdam en daarbuiten. Hij introduceerde Wrokko in zijn netwerk en heeft zo bij een aantal bedrijven de deuren geopend voor jongeren. Coen is absoluut een kruiwagen geweest.”
“Je hebt ook heel veel zelf gedaan,” relativeert Coen. “De vastberadenheid waarmee jij afstapte op Gentle en je eigen ideeën uitwerkt, vind ik heel stoer. Je doet het gewoon. Toen ik begon met ondernemen, pakte ik het heel anders aan.”
Belevingswereld
Ik wandel met Anass, Coen en fotograaf Daphne van Drenth door het Oude Noorden. Het is even zoeken naar de juiste vorm, want corona-richtlijnen van het RIVM drijven ons uit elkaar. In een vierkant (of iets wat daarop lijkt) bewegen we ons over straten en stoepen, terwijl we het gesprek minder geforceerd proberen te laten verlopen. Via het Brancopleintje lopen we naar het speelveldje in de Woelwijkstraat. Daar aangekomen maakt de stroefheid plaats voor een ontspannen sfeer.
“Als kind was dit mijn wereld”, vertelt Anass terwijl hij wijst naar het basketbalveld en de sociale huurwoningen eromheen. “Ik groeide op in een grote Marokkaanse familie die geen ervaring had met hoger onderwijs of het Rotterdamse ondernemerslandschap. Toen ik – als eerste in drie generaties – aan de universiteit ging studeren, had ik in mijn netwerk niemand om mee te sparren of van te leren. Als je hier opgroeit, krijg je weinig mee van het ondernemerslandschap en bedrijfsleven.”
Stoeien
Anass weet dat er in Rotterdam meer jongeren zijn zoals hij. Hij wil iets voor hen betekenen, een idee dat hij tijdens zijn management-traineeship bij PostNL verder uitwerkt. Tijdens dit traineeship volgt Anass een persoonlijk leiderschapstraject bij Femke Ottevanger. Wanneer Anass zijn plannen uitlegt aan Femke en toegeeft dat hij niet goed weet waar te beginnen, weet zij wel raad (Coen: “Zie je, regelt hij weer iets door gewoon op iemand af te stappen”). Zo komt Anass in contact met Coen, die hem graag wil helpen.
“Ik besteed mijn vrije tijd graag aan initiatieven zoals Wrokko,” legt Coen uit. “Ik geloof in de waarde die deze ondernemingen hebben voor andere mensen en daar haal ik voldoening uit. Bovendien vind ik het leuk om startende ondernemers te helpen. Ik ben zelf al een tijdje ondernemer (Anass, grappend: “Je bedoelt dat je een oude rot bent?”) en weet dat beginnen lastig kan zijn, zeker als je weinig mensen kent.”
”Gewoon mensen benaderen werkt uiteindelijk toch het beste”
“Ik vond het ook lastig om te starten,” beaamt Anass. “Ik kreeg geen toegang tot sociale partners en heb maandenlang zitten stoeien met een businessplan. Maar toen ik Gentle piano zag spelen, viel alles ineens op zijn plek. Ik zag precies voor me wat ik wilde doen en op welke manier. Ik liet mijn businessplan los, sprak Gentle aan en begon met pilots en trainingen geven aan jonge talenten uit mijn netwerk.”
“Die assertiviteit van Anass typeert voor mij wel het huidige ondernemerslandschap,” reageert Coen. “Toen ik begon met ondernemen in 2008, hield ik vooral vast aan businessplannen. Maar in de jaren daarna leerde ik dat lange plannen uitwerken niet per se de beste is manier is van ondernemen. Ik werd een voorstander van rapid prototyping: je eerste ideeën snel toetsen in de praktijk en plannen gaandeweg aanpassen. Je moet snel handelen en durven schrappen. Dat kan ook in het huidige ondernemerslandschap. Daarin heb ik zeker geleerd van Anass. Kijkend naar hem en andere jonge ondernemers, denk ik dat ondernemen tegenwoordig makkelijker is geworden. En daardoor ook leuker, denk ik.”
(On)zichtbaar
We wandelen verder richting de Zwaanshals. Het rustige, door corona bepaalde straatbeeld leent zich uitstekend voor portretfotografie. Terwijl fotograaf Daphne een foto maakt van Anass, vraag ik Coen vanaf een afstand of stiekem niet nog een bedrijf zou willen opzetten in het huidige ondernemersklimaat. “Het kriebelt altijd”, geeft hij toe, “maar dat hoort denk ik ook bij ondernemer zijn. Ik ben tevreden hoe het nu is. Mijn eigen bedrijf loopt heel goed – even afkloppen. Daarom heb ik tijd over en die besteed ik heel graag aan Wrokko. Een nieuwe onderneming erbij hoeft niet van mij. Maar ik zou het wel leuk vinden om bij meer initiatieven zoals Wrokko betrokken te zijn.”
Op Noordplein komt onze wandelconstructie weer tot stilstand. Het vierkant dat we de tijdens de wandeling hebben aangehouden weerspiegelt zich in onze eindhouding. Anass hoorde Coens wens en denkt graag mee: “Als je dat wilt, is het misschien goed om meer met sociale media te doen. Los van je website ben je nu vrijwel onzichtbaar. Nergens is bijvoorbeeld terug te lezen dat je betrokken bent bij Wrokko. Terwijl veel initiatieven vooral actief zijn op sociale media. Wil je met hen in contact komen, kun je dat het beste via die weg doen.”
Coen knikt instemmend. “Klopt, met sociale media doe ik inderdaad niks. Die nieuwe manier van ondernemen moet ik mezelf nog aanleren. Krijgt Anass opnieuw gelijk: gewoon mensen benaderen. Dat werkt toch het beste.”
Tekst: Anouk Ama
Beeld: Daphne van Drenth